Ik ben de Lucht die je ademt, in en uit, duizenden keren per dag,
Iets wat je altijd heel gewoon vindt.
Zonder mij zou je niet kunnen leven.
Zonder mij zou je een snelle en pijnlijke dood sterven.
Zelfs wanneer je me volgt, in en uit,
denk je zelden dat je mij bent en word je mij.
Je houdt de illusie van afstand en afgescheidenheid vast,
Maar ben je mij niet?
Wanneer je mij bent, verdwijn je,
Net als de hele illusie van afgescheidenheid.
Je noemt me adem, alsof ik van jou zou zijn,
Zoals alles om je heen om jou draait.
Ik ben van jou niet meer dan dat jij van mij bent.
Ik ben wat leven geeft aan alles, zowel de bezielde als niet bezielde dingen
En wat een einde maakt aan alle leven; oorzaak van slijtage en verval.
Uiteindelijk geef en neem ik al het leven.
Ik hoor niemand toe en niemand is van mij;
We zijn allemaal verbonden en afhankelijk van elkaar.
Denk aan mij bij je volgende ademhaling.
Ik ben er voor jou.
Bovenstaande tekst is mijn vertaling van ‘Air’. Te vinden in het boek ‘Spitting Out the Bones’ (blz. 200) van Dennis Genpo Merzel. Het afgelopen half jaar hebben we dit boek samen gelezen bij Zentrum Culemborg.
woensdag 4 juli 2018
Hallo Gerard,
Wat mooi, dat jullie dat boek met elkaar gelezen hebben.
Ik heb het ook gelezen en was onder de indruk van zijn openhartigheid.
Afgelopen sesshin heb ik zijn dharmales gehoord en was geboeid, maar zowel zijn aanwezigheid als les riep zoveel emoties op, dat dat ging overheersen bij mij.
Al dat gedoe.
De adem is dan een weldaad, dankjewel.