De komende tijd zal deze blog gaan over het gaan van een geestelijk pad of een spirituele weg. Geestelijk of spiritueel zijn woorden die wat mij betreft inwisselbaar zijn, net als ‘pad’ en ‘weg’. Het maakt mij niet zoveel uit hoe je het noemt en wat het precies is (ik heb geen definitie), maar ik wil het geestelijk pad de komende tijd onderzoeken tijdens de lessen die ik dit najaar geef. De weerslag van dit onderzoek zal in deze blog te lezen zijn. Ik doe dit onderzoek aan de hand van werkwoorden, bijvoorbeeld ‘verkennen’, ‘spreken’ en ‘tonen’. Dat het werkwoorden zijn vind ik belangrijk, omdat ik er van overtuigd ben dat een geestelijk pad alleen ontstaat als je iets onderneemt, iets doet. Je mag dan een Boeddha zijn vanaf het begin, één van de uitgangspunten in zen, maar er moet een inspanning worden verricht om (je) dit te realiseren.
Het pad verkennen.
Toen ik met zen begon had ik nog geen enkel idee over een geestelijk pad. Ik ben christelijk opgevoed en heb daar afstand van genomen. Vervolgens kwam ik de Boeddha tegen als beeld, letterlijk, en dat beviel me. Het toonde me dat ik zelf iets kon doen om mijn leven ‘te redden’. Vervolgens las ik over ‘de weg van het midden’ en de ‘Tau’. ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ leerde mij veel over ‘kwaliteit’ en van Nietzsche leerde ik dat er een weg is om te worden wie je bent. Ondertussen beoefende ik Kenpo Karate, Tai Chi en Aikido en leerde wat ‘chi’ was en de kracht van de onderbuik (hara), maar ik had geen idee van een geestelijk pad. Pas toen ik met zen ging zitten in zazen drong het besef langzaam door dat ik mij op een geestelijk pad bevond. Bijvoorbeeld door te beseffen dat ik onderscheid kan maken tussen lichaam en geest, maar dat dit er in werkelijkheid niet is. Of dat ik kan denken dat ik een ego heb, maar dat dit werkelijkheid niet iets is wat zich ergens in mijn lichaam bevindt. Het ego is een, zeer krachtige, constructie van de geest.
Een geestelijk pad bevindt zich precies daar waar ik ben, recht onder mijn voeten. Het is er altijd en het was er altijd al. Waarom? Omdat ik het ben. Een geestelijk pad lopen is niet jezelf ontlopen, maar bij jezelf zijn. Hier en nu. Zonder oordeel, zonder enig idee van hoe en waarom. Precies dit.
Een geestelijk pad is altijd in ontwikkeling omdat ik altijd in ontwikkeling ben. Er is altijd beweging, verandering. Komen en gaan. Groeien en vergaan. Niets is blijvend. Ook het geestelijk pad niet. Daarom wordt het geestelijk pad steeds opnieuw verkend.
maandag 14 september 2020